الگوهاي فرهنگ كارآفريني در سازمان هاي هزاره ي سوم

امروز كارآفريني در نقش يك راهبرد در توسعه، شكوفايي و رشد جوامع انساني به جايگزين بي بديلي تبديل شده است كه از طريق آن، همه ي عوامل و منابع و امكانات يك جامعه به صورت خودجوش و از راه قرار گرفتن در يك روند تكاملي در جهت نيل به آرمان هاي بلند اجتماعي بسيج ميشوند تا منشأ بسياري از آثار و پيامدهاي مثبت اقتصادي-اجتماعي گردند. فرهنگ در توسعه ي كارآفريني نقش مهمي دارد؛ چرا كه فرهنگ تعيين كننده ي نگرش هاي افراد در آغاز فعاليت كارآفرينانه است و افزون بر اين، هر دورهاي الگوهاي خاص كارآفريني را مطابق با نيازهاي خاص جامعه ايجاب ميكند اين فرهنگ تشويق ميكند كه در مسير كارآفريني، افراد و سازمانها و جامعه بتوانند در سايهي مشاركت، اعتماد به نفس، توفيقطلبي و در ساختار كار گروهي، فعاليتهاي اثربخشي را انجام دهند. مقاله حاضر درصدد تبيين فرهنگ كارآفريني در سازمانهاي هزارهي سوم ميباشد، كه به شيوهي توصيفي-تحليلي با استناد به مطالعات كتابخانهاي نگارش يافته است. در اين مقاله پس از تبيين مفهوم كارآفريني، اهميت و جايگاه كارآفريني، به بحث دربارهي فرهنگ كارآفريني وسطوح فرهنگ كارآفريني پرداخته شده و در نهايت، الگوهاي فرهنگ كارآفريني در سازمانهاي هزاره ي سوم به بحث گذارده شده است.