استعاره و نقش آن در طرح مايه

طراحان در آغاز فرآيند طراحي، براي رسيدن به هدف خود، با ساختار بخشيدن به مسئله، پاسخ پيشنهادي خود را حدس و طراحي را آغاز مي كنند. طراحان مي توانند با بهره گيري از ابزارهايي، زمينه هاي فكري و قدرت انديشه خود را تقويت و در جهت نيل به طرح مايه هدايت كنند. يكي از ابزارهايي كه در مسئله گشايي طراحي به عنوان فرآيندي خلاق و در پيشبرد طرح مايه ها، نقش كليدي دارد تفكر استعاري است. استعاره اين امكان را فراهم مي كند تا مفاهيم انتزاعي گسترده اي را كه در ذهن خود داريم، در قالب واژه يا عبارت استعاري به صورتي كوتاه تر و عيني تر بيان و منتقل كنيم. در معماري نيز استعاره يكي از متداول ترين راهبردها براي رسيدن به طرح مايه (كانسپت) ايده آل بوده است. در مقاله پيش رو با استفاده از روش كتابخانه اي و منابع موجود، ابتدا استعاره را مورد بررسي قرار داده، سپس به جستجوي جايگاه استعاره در روند طراحي معماري مي پردازيم و به اين نتيجه خواهيم رسيد كه طراح قادر است با استفاده از انديشه خود را در جهت نيل به يك طرح مايه خلاق هدايت كند. پس مهمترين نقش استعاره به عنوان ابزار ، استعاره پرورش قوه ي تخيل، كمك به فرآيند خلاقيت در معماري است كه از اين طريق فعاليت هاي ناخودآگاه ذهني را تقويت مي كند و در توليد طرح مايه اثر مي گذارد در آخر به اين نتيجه مي رسيم استفاده از استعاره در فرآيند طراحي معماري و به عينيت رساندن آن كاري بس دشوارتر از شعر و ادبيات است و نياز به تجربه و تلاش فراوان دارد.