بررسي نقش عناصر بومي معماري ايران در مديريت مصرف انرژي ساختمان.مطالعه موردي: بادگير

اهميت تاثير متقابل معماري و اقليم بر هيچ كسي پوشيده نيست و طرح هاي معماري بدون توجه به ويژگي ها و عوامل اقليمي و آب و هوايي منطقه، ناقص و پرهزينه خواهد بود. انسان از نظر سطح كمي و كيفي زندگي و آسايش حرارتي، احساس بهتر و بيشتري را دارد وشرايط محيطي اين ساختمانها راحتر است بادگير يكي از عناصر معمارانه اي است كه با رويكرد اقليمي در معماري مناطق كويري و حاشيه كوير ايران ساخته شده است و بصورت كانالي عمودي در سيماي بافت تاريخي شهرها و روستاهاي اين مناطق، خودنمايي مي كند. معماري بادگيرها و عملكرد آ نها كه در سرمايش طبيعي بناها در اين مناطق موثر بوده اند نشان از نبوغ معماراني دارد كه در طراحي و ساخت آنها نقش داشته اند. بادگير در مناطق گرم وخشك نه تنها يك عامل براي تنظيم شرايط محيطي كه نمادي از معماري اين اقليم است. پژوهش حاضر نقش عناصر كاركردي معماري بومي ايران در مديريت انرژي و براي نمونه بادگيرهاي شهر يزد بررسي مي شود. روش تحقيق پژوهش توصيفي تحليلي مي باشد. نتايج نشان داد كه بادگير از عناصر اصلي معماري بومي مناطق كويري مي باشد و نقش كليدي و اصلي در رفتار حرارتي و آسايش ساكنان اين مناطق را دارد، كه بدون ترديد از جمله شاهكارهاي مهندسي معماري سنتي بشمار مي رود. اين عنصر مهم وكارآمد، در طي قرن ها در مناطق كويري ايران بدون بهره گيري از انرژي الكتريكي، تهويه ي طبيعي و خنكي را براي بناهاي مسكوني و آب انبارها فراهم كردند.