اجماع واشنگتن و توسعه اقتصادي

هدف اين مقاله بحث و بررسي توسعه اقتصادي، در طي دو دهه مانده به قرن بيست و يكم از يك ديدگاه نئو ليبرال موسوم به اجماع واشنگتن مي باشد. بدين منظور از روش توصيفي- تحليلي براي به دست آوردن ارتباط بين بخش هاي آن استفاده شده است. اصول اجماع واشنگتن، به طور كلي، به پنج دسته اصلي تقسيم مي شوند كه عبارتند از؛ آزاد سازي تجارت، مقررات زدايي، خصوصي سازي، آزادسازي مالي و مديريت بحران بدهي. سه نهاد مالي صندق بين المللي پول، بانك جهاني و سازمان تجارت جهاني در راستاي اشاعه سياست هاي تعديل ساختاري از هيچ تلاشي فروگذار نكردند، به گونه اي كه دريافت وام و بخشش بدهي هاي كشورهاي مقروض را منوط به اجراي اين سياست ها قرار دادند. در نتيجه، رويكرد يك كشور به هر كدام از اين مباحث به طور عميقي فرآيند توسعه ي اقتصادي آن كشور را تحت تاثير خود قرار داد. اما به تدريج، افزايش انتقادات و واكنش هاي جهاني منجر به شكل گيري سياست هاي توسعه اي جديدي تحت عنوان اجماع پساواشنگتن شد.