اخلاق زيست محيطي، ضرورتي براي حيات بشري

اخلاق محیط زیست یكی از شاخه هاي اخلاق كاربردي است كه مسایل اخلاقی مربوط به محیط زیست همچون رابطه انسان با محیط زیست، احساس مسئولیت آدمی نسبت به آن و ... را بررسی می كند. در دنیاي امروز بحرانهاي بزرگ زیست محیطی با به خطر انداختن حیات بشر در این كره خاكی، اندیشمندان را بر آن داشته تا در صدد یافتن راه چاره اي براي برون رفت از این بحران باشند. از آنجائی كه طرز تلقی و نگرش آدمی به هستی، طبیعت و انسان در نوع رفتار و تعامل او با محیط زیست تأثیري جدي دارد و نیز سامان یافتن نظریات اخلاقی نیز مبتنی بر آن است، از اینرو رویكردهاي عمده اخلاق هنجاري – سود گروي، وظیفه گروي و فضیلت گروي- و نیز باورمندي انسان به وجود آفریننده اي در عالم هستی و همچنین هدفمندي و غایتمندي هستی در رهیافت و موضع گیري صاحب نظران اخلاق محیط زیست تأثیر گذار بوده اند. در این مقاله پس از ارائه تعریفی از محیط زیست و تبیین تأثیر برخی از رویكردهاي مهم اخلاقی در تعامل انسان با محیط زیست طبیعی، بر ارائه طریق و گشودن افق هاي جدید بر اساس دیدگاه خدا محوري و انسان شناسی مبتنی بر اندیشه ها و آموزه هاي دینی تأكید شده است.