شناسايي مزيت هاي نسبي و رقابتي فعاليت هاي مختلف بخش صنعت در شهرستان هاي استان خراسان رضوي

استان خراسان رضوي همانند بسياري از استان هاي كشور شاهد عدم توازن در توسعه يافتگي صنعتي است. در ميان شهرستان هاي موجود در استان خراسان رضوي، اغلب كارگاه هاي بزرگ صنعتي، تنها در دو شهرستان مشهد و نيشابور تمركز داشتند و اين دو شهرستان به ترتيب جايگاه اول و دوم ازلحاظ توسعه يافتگي صنعتي در استان را دارا بودند. در اين مطالعه براي تعيين مزيت هاي نسبي و رقابتي بخش صنعت در شهرستان هاي استان خراسان رضوي، از روش تغيير سهم استفاده گرديد. نتايج روش تغيير سهم حاكي از آن بود كه از ميان شهرستان هاي مورد مطالعه، تنها شهرستان هاي مشهد و نيشابور داراي مزيت نسبي بالقوه در توليد برخي فعاليت هاي صنعتي بودند. شهرستان مشهد در فعاليت هاي محصولات از لاستيك و پلاستيك ، ماشين آلات و دستگاه هاي برقي طبقه بندي نشده در جاي ديگر ، وسايل نقليه موتوري و تريلر و نيم تريلر و توليد مبلمان و مصنوعات طبقه بندي نشده در جاي ديگر و شهرستان نيشابور در فعاليت توليد ساير تجهيزات حمل ونقل داراي مزيت نسبي بالقوه بودند. در نتيجه مي توان انتظار داشت كه اين فعاليت ها در آينده نقش بسيار مهمي در درآمد بخش صنعت اين دو شهرستان و استان خراسان رضوي داشته باشند. سايرشهرستان هاي استان در هيچ يك از فعاليت هاي صنعتي مزيت نسبي نداشتند. به عبارت ديگر وضعيت نامناسب كنوني ساير شهرستان هاي استان در زمينه فعاليت هاي مختلف صنعتي و عدم سرمايه گذاري قابل توجه در اين بخش، موجب از دست دادن مزيت نسبي و رقابتي بخش صنعت آنها در سال هاي آتي شده است. از اين رو انتظار مي رود در سال هاي آينده نيز تكيه اصلي بخش صنعت استان، تنها برعهده دو شهرستان مشهد و نيشابور باشد.