ارزيابي كارايي مدل هاي موفولوژي در برآورد رسوب در ايستگاه شاهزاده عباس رفسنجان

برآورد ميزان فرسايش و توليد رسوب در حوزه هاي آبخيز رودخانه ها به منظور تكميل مراحل مديرت منابع آب حوزه ها امري اجتناب ناپذير است از طرفي به دليل پر هزينه بودن احداث ايستگاه هاي اندازه گيري رسوب و همچنين به علت اين كه صرف داشتن مقادير رسوب اطلاعاتي در مورد نحوه ي فرسايش و پراكنش مكاني رسوب به دست نمي دهد استفاده از روش هاي مورفولوژي براي ارزيابي و بر آورد فرسايش رايج شده است . با اساس مدل هاي مورفولوژي فرسايش و رسوب محاسبه متوسط رسوب و فرسايش حوزه آبخيز مي باشد . پيشرفت تكنولوژي ، توانايي مدل نمودن اطلاعات مكاني ميسر گرديده است . و در حال حاضر مي توان عوارض زميني را در محيط GIS شبيه سازي نموده و اطلاعات مدل هاي فرسايش خاك را به صورت توزيع مكاني در محيط GIS وارد و در نتيجه نقشه ي توزيعي فرسايش يا رسوب را تهيه نمود . در اين تحقيق دو روش مورفولوژي MPSIAC و EPM براي برآورد فرسايش و رسوب در حوزه آبخيز شاهزاده عباس رفسنجان با آمار واقعي رسوب ايستگاه هيدرومتري مقايسه شده است و بيشتر