برآورد فرسايش و رسوب در واحد هاي كاري با مدل MPSIAC مطالعه موردي: حوزه آبخيز چمران

در ميان فرايندهاي متنوع تخريب اراضي، مسائل مربوط به فرسايش و رسوب خاك تهديدي جدي براي حفاظت منابع آب و خاك در كشور ميباشد. در اين تحقيق ابتدا با تلفيق نقشه هاي مورد نياز واحدهاي كاري تعيين شد. سپس ميزان فرسايش و رسوب در حوزه آبخيز چمران با استفاده از مدل تجربي Modified Pasific Southwest Inter Agency committee) MPSIAC) و به كمك نرم افزار (Arc GIS) در هر يك از واحدها اندازه گيري و مورد ارزيابي قرار گرفت. حوزه مورد مطالعه در استان خوزستان، شهرستان بهبهان به مساحت 1758 هكتار واقع شده است. با توجه به نتايج بدست آمده شدت رسوب دهي در واحدهاي كاري 1-4-1 ، 1-3-1 ، 1-2-1 و 3-1-2 زياد و در واحدهاي كاري 2-1-2، 1-1-2 و 1-2-2 متوسط و بقيه واحدها كم برآورد گرديد همچنين با در نظر گرفتن درصد مساحت هر واحد كاري و محاسبه ميزان SDR در نهايت به ميزان فرسايش سالانه هر واحد كاري پي برديم و تعيين شد كه واحدهاي كاري 1-4-3 و 1-1-2و2-1-2 در طبقه كم واحدكاري 1-1-2 متوسط واحدهاي 1-3-1 ، 1-2-1 و 4-4-3 در طبقه فرسايشي زياد و بقيه واحدها در طبقه ناچيز از توليد رسوب سالانه و به دنبال آن فرسايش سالانه قرار دارند از نتايج اين تحقيق مي توان در جهت تعيين اولويت هاي مديريتي و اجرايي براي كنترل فرسايش و رسوب حوزه آبخيز چمران استفاده كرد