برآورد فرسايش و رسوب در حوزه هاي آبخيز با استفاده از دادههاي ماهوارهاي و مدل MPSIAC (مطالعه موردي : حوزه گاودره، كردستان)

آثار سوء پديده فرسايش ممكن است در كوتاه مدت چشمگير نباشد، ولي در بلند مدت محسوس خواهد بود. تخمين مقدار رسوب دهي حوزه هاي آبخيز، به منظور مقابله با خطرات ناشي از تجمع رسوب در سازه هاي آبي و مخازن سدها از اهداف اساسي در مديريت منابع آب مي باشد. اين تحقيق در حوزه گاو دره در استان كردستان با مساحت 6/27 كيلومتر مربع به منظور برآورد ميزان رسوبات توليد شده و شناسايي پتانسيل فرسايش پذيري حوزه انجام شده ست. اطلاعات پايه حوزه و داده هاي لازم، از گزارشات، نقشه هاي موجود و استفاده از داده هاي هوايي و به كمك نرم افزارهاي GIS استخراج گرديد. مدل اصلاح شده پسياك براي تخمين بار رسوب سالانه حوزه مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيق مقدار، فرسايش سطح حوزه 621/7 مترمكعب در سال و مقدار رسوب انتقالي 208/35 مترمكعب در سال برآورد گرديد. نتايج اين تحقيق مي تواند در برنامه هاي مديريتي و آبخيزداري حوزه آبخيز سد قشلاق سنندج مورد استفاده قرار بگيرد