بررسي كيفيت سفره آب زيرزميني دشت رفسنجان

از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻗﻄﺒﻬﺎي ﻣﻬﻢ اﻗﺘﺼﺎدي و ﮐﺸﺎورزي اﺳﺘﺎن ﮐﺮﻣﺎن در اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺑﺎرﻧﺪﮔﯽ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﯿﺮاﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﺰء ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﺎ وﺟﻮدﮔﺴﺘﺮدﮔﯽ ﺳﻄﺢ زﯾﺮﮐﺸﺖ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺣﺪاث ﭼﺎه ﺑﺮاي ﻣﺼﺎرف ﮐﺸﺎورزي در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﮑﺎﻧﻬﺎ راﯾﺞ اﺳﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﯿﻔﯿﺖ آﺑﻬﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ از اﻫﻤﯿﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ آب ﻋﺒﻮري از ﻻﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﺟﻨﺲ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻮادي ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ در ﺧﻮد ﺣﻞ ﮐﻨﺪ و اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ آب ﻣﯽ ﮔﺮدد ﺑﻪ ﻃﺒﻊ روي ﮐﯿﻔﯿﺖ ﮐﺸﺎورزي ﺗﺎﺛﯿﺮﻣﯽ ﮔﺬارد در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﻣﻨﺎﺑﻊ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ دﺷﺖ رﻓﺴﻨﺠﺎن ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﺷﺪه و ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺷﯿﻤﯿﺎﺋﯽ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺷﯿﻤﯿﺎﺋﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه از 64 ﺣﻠﻘﻪ ﭼﺎه ﻋﻤﯿﻖ، 6 رﺷﺘﻪ ﻗﻨﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس آﻧﺎﻟﯿﺰ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺷﯿﻤﯿﺎﺋﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﯾﺎد ﺷﺪه اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﻬﯿﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ، ﮐﻠﺮوﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻼس آب آﺑﯿﺎري ﮔﺮدﯾﺪه ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ ﭼﺎﻫﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﺑﺮاﺑﺮ 1315 ﻣﯿﮑﺮوﻣﻬﻮس ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﺑﺮاﺑﺮ 21100 ﻣﯿﮑﺮوﻣﻬﻮس ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺑﺨﺶ ﺟﻨﻮب ﺷﺮﻗﯽ دﺷﺖ ﺟﻬﺖ ﺣﺮﮐﺖ آﺑﻬﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ روﻧﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﻮري آب از ﺟﻨﻮب ﺷﺮق ﺑﻪ ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﺑﻮده و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮ در ﺑﯿﻦ ﻗﻨﻮات دﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 1/1ﻣﯿﻠﯽ اﮐﯽ واﻻن در ﻟﯿﺘﺮ اﺳﺖ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 92 ﻣﯿﻠﯽ اﮐﯽ واﻻن در ﻟﯿﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . در ﺑﯿﻦ ﭼﺎﻫﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮ ﺑﺮاﺑﺮﺑﺎ 8 ﻣﯿﻠﯽ اﮐﯽ واﻻن در ﻟﯿﺘﺮ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮ ﺑﺮاﺑﺮﺑﺎ 224 ﻣﯿﻠﯽ اﮐﯽ واﻻن در ﻟﯿﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﺳﺎس دﯾﺎﮔﺮام وﯾﻠﮑﻮﮐﺲ وﺿﻌﯿﺖ 3/62 درﺻﺪ ﭼﺎهﻫﺎ در ﻃﺒﻘﻪ C3S3، 32/71 درﺻﺪ در ﻃﺒﻘﻪ C4S3 ، 54/55درﺻﺪ در ﻃﺒﻘﻪ C4S4 ، 3/64 درﺻﺪ در ﻃﺒﻘﻪ C4S2،5/45درﺻﺪ در ﻃﺒﻘﻪ C3S2ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.