كاربرد تكنيك هاي درون يابي و GIS به منظور بررسي تغييرات مكاني كيفيت آب زيرزميني اراضي ساحلي (مطالعه موردي: شهرستان بابلسر)

no title, no abstract

كيفيت منابع آب زيرزميني اراضي ساحلي يكي از مباحث بسيار مهم در طرح هاي توسعه منابع آب كشور ميباشد. در اين راستا تهيه نقشه هاي به هنگام تغييرات پارامترهاي كيفي آب مي تواند گامي مهم در بهره برداري و مديريت صحيح از منابع آب باشد. اين پژوهش با هدف بررسي تغييرات مكاني كيفيت آب زيرزميني شهرستان بابلسر از استان مازندران با استفاده از روشهاي درونيابي انجام گرديد. در اين پژوهش دو روش ميانيابي وزن دهي عكس فاصله و كريجينگ براي تعيين تغييرات مكاني ده پارامتر، هدايت الكتريكي، سديم ، سولفات، كلر، بيكربنات، اسيديته، كل مواد جامد محلول، سختي كل، نسبت جذبي سديم و نيترات، در محيط نرم افزار 10.2 Arcgis مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحقيق حاكي از آنست كه روش زمين آمار كريجينگ نسبت به روش وزن دهي عكس فاصله از برتري نسبي براي درونيابي پارامترهاي كيفيت آب برخوردار مي باشد. تغييرات مكاني كيفيت آب زيرزميني بر اساس نشان مي دهد به دليل اثر سازندهاي زمين شناسي و نزديكي دريا و عوامل ناشي از آن كيفيت آب زيرزميني در محدوده شهرستان از جنوب غربي به شمال شرقي در حال افت و افزايش غلظت مي باشد.