عنوان: بررسي تاثير خشكسالي بر منابع آب زيرزميني حوضه آبخيز بابلرود

no title, no abstract

خشكسالي آب زيرزميني ،زماني اتفاق ميافتد كه در آن آبهاي زيرزميني به عنوان يك منبع مهم تامين آب،تحت تاثير خشكسالي طولاني مدت قرار ميگيرند. در اين نوع خشكسالي ابتدا تغذيه،سپس سطح ايستابي و نهايتا ميزان تخليه سيستمهاي آبهاي زيرزميني تحت تاثير خشكسالي كاهش مييابد. در اين شرايط مديريت جامع منابع آب براساس آگاهي از گسترش زماني و مكاني اين نوع خشكسالي امري ضروري است. سفره هاي آب زيرزميني در حوزه آبخيز بابلرود به عنوان يكي از مهمترين منابع تامين آب در بخش كشاورزي در جلگه ساحلي درياي خزر همواره در معرض تهديد و برداشت بي رويه بوده است. يكي از تهديدات مهم در ساليان اخير بروز پديده خشكسالي در مناطق سواحل جنوبي درياي خزر مي باشد. در اين تحقيق به منظور بررسي دقيق تاثير خشكسالي بر منابع آب زيرزميني در آبخوان محدوده مطالعاتي بابلرود، از شاخص منبع آب زيرزميني GRI استفاده شد كه ورودي آن سطح آب زيرزميني ميباشد. بدين منظور از داده- هاي سطح آب زيرزميني 8 حلقه چاه پيزومتري منطقه با طول دوره ي آماري 00 ساله (6936 6930) استفاده شد.در - مجموع،بيشترين تعداد سال خشكسالي آب زيرزميني مربوط به ايستگاه كارون ميباشد.همچنين از لحاظ شدت خشكسالي ايستگاه ها تقريبا از شرايط يكساني برخوردار بودند.در بين چاه هاي منتخب تنها چاه تيركلا روند صعودي داشته،بقيه نزولي داشته اند.