تحليل ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي:ﺣﻮزه آﺑﺨﯿﺰ ﺳﺪ ﺳﻔﯿﺪرود

از ﻧﻈﺮ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﯿﺪن آب رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﺴﺒﯽ ﻏﻠﻈﺖ آﻟﻮدﮔﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﺎﻫﺶ اﮐﺴﯿﮋن ﻣﺤﻠﻮل در آب ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺪ آن ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ و دﯾﮕﺮ آﺑﺰﯾﺎن اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﺟﺮﯾﺎن در دوره ﺑﺎزﮔﺸﺘﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آﺑﯽ ﺿﺮوري اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر از 48 اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﯿﺪروﻣﺘﺮي در ﺣﻮزه ﺳﻔﯿﺪرود 26 اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻃﻮل دوره آﻣﺎري ﺑﺎﻻ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎي ﺣﺪاﻗﻞ در ﺑﺎزه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ رودﺧﺎﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي ﮔﺸﺘﺎورﻫﺎي ﺧﻄﯽ در ﺣﻮزه ﺳﺪ ﺳﻔﯿﺪرود ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺟﺮﯾﺎن ﺣﺪاﻗﻞ 7 روزه در ﻫﻤﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎ ﻣﻮرد ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﭙﺲ آﻣﺎره ﻫﻤﮕﻨﯽ )H( ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺮيﻫﺎي ﻣﺬﮐﻮر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. ﮐﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آﻣﺎره ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻧﺎﻫﻤﮕﻦ ﺑﻮد )H=13.68( ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه از ﺟﻤﻠﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻮﺷﻪاي و دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي اﯾﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮏ و ﻓﯿﺰﯾﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ و ﮐﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ ﺷﺮﻗﯽ )ﺣﻮزه ﺷﺎﻫﺮود( و ﺑﺨﺶ ﻏﺮﺑﯽ )ﺣﻮزه ﻗﺰل اوزن( ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﯾﮏ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎره ﻧﮑﻮﺋﯽ ﺑﺮازش )ZDist( ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻮزﯾﻊ ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻮزﯾﻊ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﻧﻮع ﺳﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﻮزﯾﻊ ﺑﺮاي ﺑﺨﺶ ﻏﺮﺑﯽ و ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻮزﯾﻊ ﻟﺠﺴﺘﯿﮏ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻮزﯾﻊ در ﺑﺨﺶ ﺷﺮﻗﯽ ﺗﺸﺨﺺ داده ﺷﺪ. . ﺑﺮرﺳﯽ ارﺗﺒﺎط ﻧﻮع ﺗﻮزﯾﻊ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و اﻗﻠﯿﻤﯽ ﺣﻮزه ﻧﺸﺎن داده ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ارﺗﻔﺎع، اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺴﺎﺣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺎرش ﺗﻮزﯾﻊ ﻫﺎي دو ﭘﺎراﻣﺘﺮي ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ در ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺟﺮﯾﺎن ﺣﺪاﻗﻞ دﺧﺎﻧﻪ اي و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ رودﺧﺎﻧﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.