آسيب پذيري كودكان خياباني در شهر يزد

يكي از آسيب هاي جدي كه جوامع درحال توسعه از جمله جامعه ايران را تهديد مي كند، گسترش روز افزون كودكان خياباني است كه بدلايل گوناگون، بخشي يا همه اوقات خود را در خيابان ها سپري مي كنند و عمدتآً از طريق تكدي گري، بزهكاري، شغل هاي كاذب فصلي و ... امرار معاش مي كنند. مطالعه حاضر با هدف بررسي آسيب پذيري كودكان خياباني در شهر يزد انجام گرفت. جامعه آماري، كودكان خياباني در سطح شهر يزد در سال 1394 بودند كه به صورت تصادفي 100 كودك مورد بررسي قرار گرفتند. يافته هاي توصيفي نشان داد كه 84 درصد از پاسخگويان را پسران و 16 درصد را دختران تشكيل مي دهند. ميانگين سن پاسخگويان 81/13 سال و ميانگين تحصيلات 18/4 كلاس و بيشترين فراواني مربوط به 5 كلاس تحصيلات مي باشد. با توجه به نتايج حاصل از يافته هاي استنباطي، بين سن و ميزان آسيب حضور در خيابان رابطه وجود ندارد. نتيجه ديگر تحقيق، وجود تفاوت معنادار در ميزان آسيب پذيري در دختران و پسراني كه در خيابان ها مشغول به كار هستند مي باشد و پسران در معرض آسيب بيشتري نسبت به دختران قرار دارند. از ديگر نتايج تحقيق عدم وجود تفاوت معنادار در بين نوع فعاليّت كودك و ميزان آسيب پذيري آن ها مي باشد؛ درحالي كه، بين علل حضور در خيابان و ميزان آسيب حضور در خيابان تفاوت وجود دارد.