ارزيابي پتانسيل روانگرايي خاك در شهر بوشهر بر اساس روش هاي آزمون مقاومت استاندارد (SPT) و آزمون مقاومت نفوذ مخروط (CPT)و مقايسه نتايج اين روش ها با يكديگر

روانگرايي پديده اي مخرب است كه مي تواند باعث خسارت هاي فراواني به سازه ها و تاسيسات بنا شده بر روي خاك هاي روانگرا شود. تاكنون روش هاي زيادي براي تخمين روانگرايي پيشنهاد شده كه با استفاده از آزمايش بر روي نمونه هايي كه روانگرايي در آنها رخ داده، صحت روش ها به اثبات رسيده است. در اين تحقيق پتانسيل روانگرايي خاك را در شهر بوشهر با استفاده از نتايج آزمايش نفوذ استاندارد SPT بر اساس روش اصلاح شده سيد و ادريس (۱۹۷۱) و آزمايش نفوذ مخروط CPT بر مبناي روش رابرتسون و رايد (۱۹۹۸) ارزيابي گرديده است. ضمنا ارزيابي اطلاعات مربوط به ۷۵ گمانه كه از ۴۰ نقطه مختلف شهر بوشهر نشان داده است كه؛ ۱۸ موقعيت از اين نقاط در وضعيت بحراني (1=FS) قرار دارند و همچنين ۱۱ منطقه از ۴۰ منطقه مورد بررسي، ممكن است احتمال وقوع روانگرايي داشته باشند (FS1 . 5 1). همچنين با استفاده از محاسبات صورت گرفته نشان داده شده است كه نتايج مربوط به آزمايش نفوذ استاندارد SPT و آزمايش نفوذ مخروط CPT به طور متوسط تطابق دارند و ميزان عدم تطابق يافته هاي حاصل از استنتاج نتايج اين دو آزمايش، محدود به ۲۷ درصد از كل گمانه ها مي باشد.