طراحي دبستان دخترانه با رويكرد حفظ محرميت ها و روانشناسي محيط

فضاهاي آموزشي يكي از مهم ترين فضاهاي تأثيرگذار بر روي كودكان به دليل گذراندن ساعت هاي زيادي از طول روزشان مي باشد .تاريخچه پيدايش مدارس در كشورهاي مختلف متفاوت است. در ايران باستان نيز آموزش وجود داشته است. با نگاهي به سابقه معماري در ايران، معماري گذشته و سنتي را مي توان سرشار از مفاهيمي دانست كه براساس فرهنگ، عقايد و انديشه اسلامي – ايراني معنا مي يابد. يكي از مفاهيمي كه با ريشه گرفتن از فرهنگ اسلامي و باورهاي ديني به عرصه معماري سنتي ايران راه يافته، موضوع «محرميت» است. محرميت يكي از اصول اساسي و قابل توجه در معماري سنتي ايران است كه به نحوي معنادار با هويت ايراني ـ اسلامي همراه بوده، محرم سازي مدارس دخترانه به معناي ايجاد شرايطي است كه دانش آموزان دختر بتواند با آزادي بيشتر در مدرسه حضور داشته و از امكانات موجود در آن استفاده كنند. در نتيجه مدارس بسياري در سراسر كشور بنا گرديده كه در آنها استانداردهاي فني، ملاحظات محيطي، حفظ محرميت و هويت معماري در نازل ترين سطح ممكن ملحوظ شده است. مهمتر از همه، فضائي كه در درون اين مدارس پديد آمده فاقد هر گونه نقش سازنده و حمايت كننده در تعليم و تربيت كودكان و نوجوانان است. با توجه به اين مسئله كه فضاهاي آموزشي محلي براي يادگيري هستند و يادگيري بخش مركزي زندگي هر فرد است و دريافت پيام هاي دقيق و قابل طبقه بندي فرد از محيط در ميزان يادگيري او تأثير دارد از اين رو معماري و تأثير محيط اطراف اهميت بسزايي پيدا مي كنند. در پژوهش پيش روي ضمن شناسايي متغيرهاي تاثير گذار بر روند طراحي ساختمان يك مدرسه، الگوي عملكردي اين نهادآموزشي، با مروري بر ساختمان هاي شاخص ساخته شده طي دوره هاي مختلف، مورد مطالعه قرار گرفته است .به منظور دستيابي به اهداف اين تحقيق كه همانا متناسب سازي عناصر و فضاهاي آموزشي با حفظ محرميت ها و روانشناسي محيط مي باشد، آسيب هاي موجود معرفي و با ذكر چند نمونه داخلي، الگوبرداري از تجربيات موفق ديگران در اين زمينه، به عنوان يك گزينه پيشنهادي مطرح گرديده است.