شماره ركورد كنفرانس :
4601
عنوان مقاله :
بررسي تأثير هنر در ارائه نوآورانه جايگاه مادر در جامعه
پديدآورندگان :
اثني عشري سيدمحمدخليل r_esnaashari@yahoo.com مربي، دانشگاه شيراز، دانشكده هنر و معماري، شيراز، ايران. , باراني مهشيد m_barani@shirazartu.ac.ir مربي، دانشگاه هنر شيراز، گروه معماري داخلي، شيراز، ايران
كليدواژه :
مادر , هنر , ارائهي نوآورانه , جامعه.
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي نقش و جايگاه مادر
چكيده فارسي :
مقاله حاضر در پي بحث و كنكاش پيرامون نقش هنر و اصحاب آن در ارتباط با تحولي نوآورانه در زمينه ارائه منزلت ارزشمند مادر بهعنوان يكي از اصليترين اركان ثبات، استحكام و استمرار بنيان خانواده در جامعه امروز ميباشد. سعي و تلاش نويسندگان اين نوشتار در جهت پاسخ به اين سؤالات مهم و اساسي است: هنر بهعنوان ابزاري قدرتمند و كارا، از چه طريقي ميتواند به بهترين نحو احساسات و عواطف والاي مادر را متجلي ساز و نيز براساس كدام نگرش در هنر ميتوان مقام عاطفي، فرهنگي و اجتماعي مادر را بهتر ارائه نمود؟ اين نكته بديهي است كه هنر و آثار هنري در برانگيختن احساسات و عواطف انساني تأثير شگرف و قدرتمندي در جهت انتقال ذهنيت به عينيت دارند. اين امر به معناي اثبات و تفهيم ارزشها و عظمتي است كه در اين مقاله از طريق رويكردهاي سمبليك قابل رؤيت و مانا به منصه ظهور ميرسد. تاكنون نظرات متعددي در ارتباط با كاركرد اخلاقي هنر و تقش آن در تعميق باورها و ادراكات اخلاقي، همچنين جايگاه ارزشمند مادر در جامعه بشري ارائه شده است؛ اما هدف اصلي اين پژوهش، تبيين اهميت و چگونگي نقش هنر در تعالي جايگاه مادر در جامعه با بررسي نظريات متعدد ميباشد. در طي اين روند، براساس روش تحليلي-توصيفي، نظريهاي مطرح ميگردد كه به پيادهسازي جنبههاي ارزشي مادر به صورت جامعتر و مؤثرتري از طريق هنر بتوان پرداخت. بر همين اساس، نقش هنر در عرصههاي مختلف تعليم و تربيت از جمله نقش ادبيات )شعر و داستان(، هنرهاي تجسمي) نقاشي، مجسمهسازي و غيره(، و نيز نقش نمادين و سمبليك آن، در اين نوشتار مورد بحث قرار ميگيرد. در نهايت با استناد به يافتههاي تحقيـق، مـؤثرترين و پاسخگـوترين نوع انتقـال مفاهيم از طريق هـنر ـكه در اين پژوهـش تأكيد بر مفهوم ارزشمند مادر وجود داردـ با توجه به مقتضيات مخاطب امروزي مطرح ميشود .سبك و نگاه مورد نظر به گونهاي است كه بهرهگيري از نوعي سادگي و صراحت در بيان، در عين واداشت مخاطب به تفكر و ادراك در مشاهده آثار هنري متناسب با روحيات، ارزشها و با توجه به قراردادها و ضوابط اجتماعي مورد توجه قرار ميگيرد.