مسكن پايدار براي شهرهاي پايدار

درجهاني كه باسرعت درحال شهري شدن وتغييراست ،تهيه مسكن كافي وقابل استطاعت هنوزهم به عنوان اولويتي كليدي براي تمام حكومت هامطرح است.درهرحال ،براي توجه موثرتر وبيشتربرمسائل جدي مرتبط باجلوگيري از گسترش زاغه ها،جدايي گزيني شهري ،توسعه انساني واقتصادي وتغييرات آب وهوايي ،مفهوم مسكن نيازمند درك وتغيير جديدي است .امروزه مفهوم مسكن ديگرصرفا به عنوان «سرپناه» مطرح نيست بلكه نقشي حياتي دردست يابي به توسعه پايدار دارد. مسكن يكي ازاساسي ترين نيازهاي زندگي انسان هاست وبه عنوان كوچكترين عنصرتشكيل دهنده ي سكونتگاه ها وبه وجودآورنده يكي ازپديده هاي جغرافيايي به شمارمي رود. دراين ميان باتوجه به نقش پررنگ شهرها درپيدايش ناپايداري هاي كنوني،نظريه توسعه پايدار شهري ازاهميتي فراوان برخوردارگشته است. بنابراين دستيابي به مسكن پايدار درجهت افزايش وارتقاي كيفيت زندگي كنوني ونسل آينده امرخطيري به شمارمي آيد چراكه امروزه با رشد روزافزون جمعيت نيازبه ساخت مسكن نيزروزبه روز بيشترمي شود، براين اساس پايداري مسكن گامي مهم دردست يابي به توسعه پايدارشهري قلمدادمي شود،مسكن پايدار هنوز در كشورهاي درحال توسعه اهميت لازم رانيافته است.دركشورهاي درحال توسعه به ندرت ابعاداجتماعي،فرهنگي،زيست محيطي واقتصادي مسكن به طوريكپارچه درسياست ها موردتوجه قرارمي گيرد.دربسياري ازاين سياست ها،كه «برنامه هاي حمايتي مسكن فقرا» ناميده مي شود،اغلب محل هاي سكونت با استانداردهاي ضعيف ،درمكان هايي دورافتاده همراه با كمترين ميزان توجه به سبك زندگي وراهبردهاي معيشتي فقررافراهم مي كند.بنابراين مسكن پايدار علي رغم اينكه بايستي مشكلات مربوط به محيط مصنوع راحل كند،سياست هاي مسكن پايدار، بايد به مسائلي همچون قابليت استطاعت ،عدالت اجتماعي ،اثرات اقتصادي وفرهنگي مسكن نيز بپردازد ودرايجاد محلات مسكوني سالم وشهرهاي پايدار تاثيرگذارباشد.اين مقاله ،مفاهيم وملاحضات اصلي درتقويت ايده مسكن پايدار رابه اجمال مورد بررسي قرار مي دهد وچارچوبي كامل براي تدوين سياستهاي مسكن پايدار واقدامات عملي آن اراده مي دهد.براين اساس روش تحقيق توصيفي ومبتني برمنابع اسنادي است.