رويكردهاي پيشگيري از بحران؛ با تأكيد بر مديريت خطرپذيري

جوامع مختلف به ميزان‌هاي متفاوت در معرض تهديدهاي ناشي از حوادث طبيعي و سوانح اجتماعي قرار دارند. با وجود پيشرفت‌هاي بسياري كه در دانش و فنون سلطه بر طبيعت حاصل شده است، اما هنوز مخاطرات و بحران‌ها وجود دارد. اگرچه نمي‌توان كليه آثار بحران‌ها را از بين برد اما مي‌توان با مديريت صحيح آثار بحران‌ها را كاهش داد. اين مقاله با هدف نشان دادن رويكرد نوين مديريت، به معرفي رويكرد مديريت خطرپذيري و مؤلفه‌هاي آن مي‌پردازد و در ادامه با بيان مدل‌هاي مديريت خطرپذيري چنين نتيجه‌گيري مي‌كند كه به خاطر تمركز مديريت خطرپذيري در مرحله قبل از بحران و ظرفيت مردم محلي، اين رويكرد مناسبي براي كاهش آثار بحران‌ها و افزايش مشاركت مردم محلي است زيرا هرچه مشاركت مردم بيشتر باشد مقابله با بحران سريع‌تر و كارآمدتر است.