بررسي ويژگي هاي فضاي عمومي شهري در ترويج تعاملات اجتماعي

تعاملات اجتماعي در فضاهاي شهري يكي از مهم ترين نيازهاي جامعه مي باشد. طراحي شهري و چيدمان فضايي يك جامعه، نشان دهنده ميزان شكل گيري تعاملات اجتماعي آن مي باشد. فضاهاي عمومي را مي توان به دو دسته مردم گرا و مردم گريز تقسيم كرد. هدف مقاله حاضر بررسي ويژگي هاي فضاي عمومي براي حضور و يا عدم حضور مردم براي تعاملات مي باشد. بدين منظور، از روش اسنادي و كتابخانه اي استفاده گرديده است و به برخي نظريه ها در اين زمينه اشاره شده است. با مروري بر مطالعات انجام شده، مي توان عوامل اثرگذار را به طور كلي به دو دسته ي؛ ويژگي كالبدي يا عيني و ويژگي هاي ذهني يا عوامل دروني تقسيم كرد. در زير مجموعه عوامل ويژگي كالبدي يا عيني؛ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮ، ﺭﻳﺨﺖ ﺷﻬﺮ، ﻧﺤﻮﻩ ﭼﻴﺪﻣﺎﻥ ﻓﻀﺎ يا عناصر طبيعي، مصالح، آثار هنري و مبلمان شهري، و يا با بررسي كيفيت شهر از جمله: كيفيت تسهيلات شهري، كيفيت محيط اجتماعي، كيفيت اقتصادي و كيفيت محيط مورد بررسي پژوهشگران قرار گرفته است. اما در زمينه عوامل دروني يا ويژگي هاي ذهني مورد بررسي؛ تنوع، رنگ، روشنايي و نشانه و يا به صورت؛ ﺗﺼﻮﺭﺍﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ، ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ، ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ، ﺗﻜﺮﺍﺭ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎ، ﺭﻭﻳﺎﻫﺎ و عوامل ديگري چون: فعاليت گروه ها، همگاني بودن، مشاركتي بودن و ديدارگاه بودن مورد بررسي قرار گرفته است. بديهي است كه هرگونه برنامه ريزي و طراحي شهري، بدون توجه به مجموعه ي اين عوامل، امكان شكل گيري فضاهايي با تعاملات اجتماعي وجود نخواهد داشت.