بررسي ارتباط بين حافظه شنيداري با خواندن در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري

اين تحقيق با هدف بررسي ارتباط بين حافظه شنيداري با خواندن در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري انجام شده است. براي اين منظور 20 دانش آموز مبتلا به اختلال يادگيري پايه اول ابتدايي از شهر اصفهان منطقه 3 در سال 1394 به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه فردي، حافظه شنيداري و خواندن مي باشد. اين مطالعه به شيوه توصيفي تحليلي انجام شده است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسن استفاده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بين حافظه شنيداري با خواندن رابطه معني داري وجود دارد. ضريب همبستگي پيرسون بين خواندن و حافظه شنيداري برابر 65/ 0 مي باشد كه بيان كننده رابطه مستقيم بين آنهاست؛ بدين معني كه، با افزايش حافظه شنيداري نمره معيار خواندن نيز افزايش مي يابد. با توجه به آزمون ضريب همبستگي كه برابر 0001 /0 P است، فرض برابري ضريب همبستگي با صفر، رد مي شود يعني اينكه بين نمره معيار خواندن و حافظه شنيداري همبستگي وجود دارد.