بررسي و تحليل تربيتي برخي احكام ويژه زنان

در اسلام برخي احكامي ويژه زنان وجود دارد كه متناسب با شرايط زيست شناختي زنان است. هم چنين برخي احكامي متفاوت از مردان براي زنان وجود دارد كه به حسب تناسب زيست شناختي آنها نيست، بلكه مي توانست با مردان مشابه باشد اما در عين حال اين احكام زنان با مردان متفاوت است. ازجمله اين احكام عبارتند از: عدم وجوب نماز و روزه در ايامي خاص، عدم استحباب جمعه، جماعت، تشييع جنازه و نظاير آن براي زنان، عدم استحباب هروله در سعي براي زنان، عدم حرمت لباس دوخته براي زن در احرام و عدم حرمت بيش از دو لباس در احرام، كراهت حركت از وسط جاده براي زن و يا استحباب حركت از كنار جاده براي آنها، جداسازي محل نماز زنان از مردان و وجوب يا استحباب تأخر زن از مرد در صف نماز، عدم وجوب جهر در نمام صبح و مغرب و عشا براي زن و نظاير آن. تفاوت در اين احكام مي تواند تحليلهاي مختلفي داشته باشد اما يكي از اين تحليلها اين است كه شارع مي خواهد زنان را از مردان جدا كند و آنها را چندان وارد مياديني كه مردان وارد مي شوند نكند و يا دست كم اين كه تداخل زن و مرد در اين ميادين و يا به طور كلي اختلاط آنها را نمي پسندد و تشويق نمي كند بلكه جدايي و عدم تداخل را تشويق مي كند. در اين مقاله به تحليل تربيتي اين احكام ويژه زنان پرداخته خواهد شد.