تأثير تمرينات سه گانه در آب با و بدون استفاده از كينزيوتيپ(به صورت آني و طولاني مدت) بر ناتواني و تعادل ناپايدار زنان مبتلا به سندروم درد كشككي-راني

سندروم درد كشككي-راني، يكي‌ از شايع¬ترين مشكلات زانوي افراد جوان و فعال، به ¬ويژه زنان مي¬باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير تمرينات سه¬گانه در آب با و بدون استفاده از كينزيوتيپ(به صورت آني و طولاني مدت) بر ناتواني و تعادل ناپايدار زنان مبتلا به سندروم درد كشككي-راني بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي بوده و پس از ارزيابي¬هاي اوليه، 45 نفر زن مبتلا، به عنوان نمونه آماري انتخاب و تصادفاً در سه گروه تمرين درماني در آب بدون كينزيوتيپ، تمرين درماني در آب با كينزيوتيپ موقتي و تمرين درماني در آب باكينزيوتيپ طولاني مدت، قرار گرفتند. نتايج آنواي يك راهه نشان ‌داد، بين اختلاف ميانگين هاي پيش آزمون-پس آزمون در فاكتورهاي ناتواني و تعادل ناپايدار تعادل سه گروه تفاوت ‌معناداري وجود ندارد. ولي نتايج آزمون t-زوجي، بين پيش آزمون و پس آزمون هر دو فاكتور كاهش ناتواني (0001/0P=) و در خصوص متغير تعادل ناپايدار، در سطح 8، تعادل در هر سه جهت كلي، قدامي-خلفي و داخلي-خارجي ((0001/0=POA) ، (0001/0=PAP) و (0001/0=PML)) بهبودي معناداري نشان داد، در سه گروه آب درماني تفاوت معناداري را نشان داد. اگر چه اختلاف ميانگين هاي پيش آزمون-پس آزمون، بين سه گروه تفاوت ‌معناداري را نشان نداد، اما تفاوت موجود در ميانگين هاي پيش آزمون- پس آزمون گروه ها، نشان‌ داد كه انجام تمرينات در آب با كينزيوتيپ، بر تعادل‌ ناپايدار و عملكرد حركتي افراد مبتلا، تأثيركلينيكي بيشتري نسبت به انجام تمرينات در آب بدون ‌كينزيوتيپ دارد. بنابراين، احتمالاً، انجام حركت درماني در آب با‌ كينزيوتيپ، مي تواند به عنوان روش مؤثرتري، در درمان مبتلايان به سندروم درد كشككي-راني توصيه شود.