شماره ركورد كنفرانس :
4628
عنوان مقاله :
استفاده از ميكروسيليس در بتن متخلخل به عنوان رويه در روسازي راه
عنوان به زبان ديگر :
Economic evaluation use of pervious concrete as a pavement surface
پديدآورندگان :
بهرامي علي sayeban.office@yahoo.com دانشجوي كارشناسي ارشد، مهندسي مديريت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد , محجوب رضا دكتري سازه، استاديار دانشگاه آزاد اسلامي واحد خرم آباد , رفتاري مهدي دكتري ژئوتكنيك، استاديار دانشگاه آزاد اسلامي واحد خرم آباد
كليدواژه :
اسلامپ , تعيين درصد تخلخل , جذب آب , ميكروسيليس , مقاومت فشاري , مقاومت خمشي.
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس ملي رويكردهاي نو در مهندسي عمران، معماري و شهرسازي
چكيده فارسي :
در جوامع درحال توسعه براي جلوگيري و كاهش اثرات زيان آور سطوح نفوذ ناپذير نظير جاده ها، آسفالت، پياده روها و پاركينگها از بتن متخلخل استفاده مي شود. اين بتن نوع خاصي از بتن با تخلخل بالا است كه يكي از عمدهترين كاربردهاي آن اجراي روسازي مي باشد. به طور معمول بتن متخلخل فاقد مصالح ريزدانه مي باشد و تنها ملات سيماني مصالح درشت دانه را به هم مي چسباند بطوري كه فضاهاي خالي را ايجاد مي گردد. در مقايسه با بتن معمولي كه داراي 3 تا 5 درصد فضاي خالي است فضاي خالي اين بتن بين 15 تا 22 درصد ميباشد و اين نوع بتن به دليل مقاومت نسبتاً پايين آن ( psi400 اليpsi 4000 ) اساساً پذيرفته شده براي مقاومت بالا نيست كه با استفاده از ميكروسيليس نيز اين مورد رفع خواهد گرديد. در موفقيت روسازي با بتن متخلخل مقدار فضاي خالي مسئله ايي مهم است. در اين پژوهش با در نظر گرفتن چند نوع دانه بندي متفاوت مشخصات بتن متخلخل از لحاظ نفوذپذيري كه مهمترين مشخصه اين نوع بتن است بررسي گرديده و بهترين دانه بندي انتخاب شده است.