مطالعه محاسباتي داكينگ مولكولي و ADMET تركيبات پلي فنولي موجود در عسل به عنوان مهاركننده هاي طبيعي آنزيم ماتريكس متالوپروتئاز در درمان سرطان

*

بيان مسئله: عسل در فرهنگ هاي مختلف به علت دارا بودن خواص درماني قابل توجه در درمان طيف گسترده اي از بيماري‌ها از ديرباز تاكنون مورد استفاده قرار مي گيرد. پلي فنول ها يكي از مهم ترين تركيبات ثانويه موجود در عسل با اثرات زيستي متعدد از جمله خاصيت آنتي اكسيداني، ضدالتهابي، ضدآلرژيك و ضد سرطاني است. پلي فنول ها مي توانند از طريق مهار آنزيم هاي دخيل در تومورزايي به عنوان عوامل ضدسرطان مورد استفاده قرار بگيرند. ماتريكس متالوپروتئازها گروهي از اندوپپتيدازهاي وابسته به روي بوده كه در ايجاد اثرات پاتولوژيك متعددي از جمله، التهاب، سرطان و پيري نقش دارند. هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش مطالعه اتصال 14 تركيب پلي فنولي موجود در عسل در مقابل ماتريكس متالوپروتئاز 2 به عنوان مهاركننده هاي طبيعي آن به كمك روش داكينگ مولكولي به عنوان كانديدهاي بالقوه در درمان سرطان مي باشد. روش و چگونگي انجام پژوهش: بررسي اتصال مولكولي به روش داكينگ مولكولي توسط نرم افزار Autodock4.2.6 انجام شد. علاوه بر اين ويژگي هاي فيزيك شيميايي مولكولي، فعاليت زيستي، ADMET و TOPKAT نيز مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها و نتيجه گيري: بررسي فيزيك شيميايي مولكولي نشان داد كه تمام اين تركيبات مي توانند به عنوان كانديد هاي دارويي بالقوه براي درمان سرطان توسعه پيدا كنند. مطالعات داكينگ نيز الگوي اتصال مناسبي براي تركيبات پلي فنولي موجود در عسل براي مهار اين آنزيم را پيش بيني كرد. اين تركيبات طبيعي مي توانند جايگزين مناسبي براي داروهاي شيميايي موجود در جهت كاهش عوارض جانبي حاصل از آن ها باشند. با اين حال داده هاي حاصل از اين مطالعه نيازمند تاييد به كمك مطالعات محاسباتي بيشتر و نيز مطالعات آزمايشگاهي است.