بررسي رابطه بين عدالت سازماني و سكوت كاركنان (مورد مطالعه:شركت هاي بازرگاني تهران)

the relationship between organizational justice and staff silence

مديريت مهمترين عامل در حيات، رشد و بالندگي و يا مرگ سازمانهاست و بي شك اين وظيفه مديران است كه با توجه به اهداف سازماني روند حركت ازوضع موجود به وضع مطلوب را هدايت كنند . در مديريت مطلوب است كه كاركنان احساس كنند مورد پذيرش بيشتر سازمان هستند و در كارهاي آن در گيرند و ازاين راه احساس احترام به خود،رضايت شغلي و همكاري كاركنان با مديريت بهبودمي يابد.درچنين فضايي تلفيق انديشه ها شكل مي گيردوتوليد و پيشرفت دانش سازمان شكل مي گيرد.عدم آفرينش چنين فضايي ركود رابدنبال داشته،انديشه ها درفضاي ذهن مدفون شده و هرگز بروز خارجي نمي يابند و اين پيدايش وتشديد سكوت سازماني است. تحقيق حاضر در زمره تحقيقات توصيفي – پيمايشي است. علاوه بر اين تحقيق از نظر هدف تحقيقي كاربردي است. براي تعيين حجم نمونه نيز از فرمول اندازه نمونه با جامعه محدود كوكران استفاده شده است. تعدادكاركنان حدود500 نفر بوده است. پس ازمحاسبه 100 پرسشنامه توزيع شدكه تعداد 86پرسشنامه عودت داده شده ي قابل تحليل به دست آمد. چهارچوب اصلي ،پرسشنامه اداره نيروي انساني ايالات متحده 2007 بوده است. پرسشنامه مورد استفاده در اين بررسي دربخش سكوت سازماني از مقاله ماريا واكولا و ديميتريس بوراتاس با عنوان” سكوت سازماني به عنوان چالشي جديد براي مديريت منابع انساني“استخراج شده است. نتايج نشان داد كه بين سكوت سازماني و عدالت سازماني رابطه معكوس ومعناداري وجود دارد.

After calculating that has distributed 100 questionnaires returned by 86 questionnaires were analyzed. The main part of the questionnaire 2007. United States Department of Labor. The questionnaire used in this study Vakvla Maria and Dimitris Bvratas part of organizational silence of the article as organizational silence as a new challenge for human resource management is extracted. The results showed an inverse relationship between organizational silence and organizational justice is meaningful.