تأثير نوسانات تراز آب درياي كاسپين بر تالاب‌هاي حاشيه‌اي كرانه‌هاي جنوب‌خاوري آن

تالاب ميانكاله در 10 كيلومترى شمال بهشهر و حدود 2 كيلومتري جنوب درياي كاسپين واقع شده است. اين تالاب يكي از جذاب‌ترين، زيباترين و بكرترين جاذبه‌هاي گردشگري طبيعي شهرستان بهشهر در استان مازندران مي‌باشد. هدف اصلي اين پژوهش پايش و ارزيابي تالاب ميانكاله در يك دوره زماني 38 ساله با استفاده از RS GIS مي‌باشد. براي رسيدن به اين هدف از تصاوير ماهواره‌اي LANDSAT سري سنجنده‌هاي ETM+ MSS, TM با قدرت تفكيك بالا و نيز بازديدهاي ميداني استفاده شده است. از سنجش از دور براي تحليل يافته‌ها و از سامانه اطلاعات جغرافيايي براي ترسيم نقشه‌ها استفاده گرديد. يافته‌ها نشان مي‌دهند تداوم حيات خليج و تالاب ميانكاله به‌شدت تحت‌تاثير نوسانات تراز آب درياي كاسپين قرار دارد. بررسي تصاوير ماهواره‌اي طي بازه زماني مورد مطالعه گوياي نوسانات زياد سطح تراز دريا مي باشد. به‌طوري‌كه در سال 1977 بر اثر افت شديد تراز دريا، گستره بزرگي از خليج و تالاب خشك‌شده است. اما طي دهه‌هاي بعد تا سال 1995 تراز دريا حدود 5/2 متر افزايش داشته، به‌طوري‌كه بر وسعت تالاب افزوده شده و باعث به زير آب رفتن زمين‌هاي بسياري شده است. از سال 87-1977 حدود 2/123 كيلومتر مربع، از سال 96-1987، 1/51 كيلومتر مربع به گستره تالاب افزوده شده كه گوياي به زير آب رفتن و فرسايش زمين‌هاي خشك‌شده پيشين مي‌باشد. اما از سال 2003-1996، 6/15 كيلومتر مربع و از سال 15-2003، 8/51 كيلومتر مربع رسوب‌گذاري و خشكي‌زايي رخ‌داده است. در مجموع از سال 1977 تا 2015 ميزان خشكي‌زايي (پسروي) و فرسايش (پيشروي) به‌ترتيب 69/67 و 25/175 كيلومتر مربع بوده است.