اخلاق در حسابداري

اخلاق ريشه در سرشت انسان دارد. معنويت انسان واقعيتي فطري و لايتناهي و رعايت اخلاق يكي از مظاهر اين معنويت و مبناي اوليه زندگي اجتماعي است. در حرفه حسابداري و حسابرسي، اخلاق حرفه اي شاخص اندازه گيري رفتار مناسب و ابزاري جهت تعيين روابط درست از نادرست است. در حقيقت اصول و احكام اخلاقي در اين حرفه مسؤليت حسابدار حرفه اي را در قبال جامعه، صاحبكار و ديگر ذينفعان تبيين مي نمايد. حسابداران مسئوليت حساس و دشواري در تفسير مبادلات و ارائه آن ها به شكل گزارش هاي مالي كه قابل استفاده براي گروه هاي ذينفع جهت ارزيابي عملكرد شركت ها باشد، دارا هستند. بنابراين انجام اعمال حرفه اي غيراخلاقي شامل ارائه اطلاعات مالي با كيفيت نامطلوب مي تواند اعتماد عموم را به حسابداران از بين برده و به حيثيت كل حرفه لطمه وارد سازد. جامعه انتظارات فراواني از اهل اين حرفه دارد و مردم بايد به كيفيت خدمات پيچيده ارائه شده توسط حرفه حسابداري اعتماد داشته باشند. از اين رو اطلاعات ارائه شده توسط حسابداران بايد به طور قابل توجهي كارآمد، قابل اتكا، واقعي و بي غرضانه باشد، پس حسابداران نه تنها بايد واجد شرايط و صلاحيت حرفه اي باشند، بلكه بايد از درجه بالايي از صداقت و درستكاري حرفه اي نيز برخوردار و آبرو و حيثيت حرفه اي از مهمترين دارايي هاي آن ها باشد.