رياضيات نظري: نقطه ي برخورد معماري و رياضيات

مطالعه ي پيوند بين معماري و رياضيات، موضوعي جذاب و در عين حال مهم است. اما شناخت ناكافي از دامنه ي رياضيات و نيز فعاليت رياضي، در تحليل اين پيوند، اغلب به سطحي نگري مي انجامد. زيرا آن، غالباً بر جنبه ي عملي و كاربردي رياضيات متمركز است و لذا جنبه ي نظري موضوع در حاشيه قرار مي گيرد. هدف اين مقاله نشان دادن نقش برجسته اين زمينه ي نظري در رياضيات و پيوند و همچنين اهميت آن در معماري مي باشد. هر فعاليت رياضي داراي يك هسته ي نظري است، يعني بخشي كه رياضيات نظري را شكل مي دهد – كه اصولاً از پوسته ي قطعيت گراي رياضيات دقيق متمايز است. پاردايم غالب معماري كه عمدتاً شكل گرا و تقريب گرا است، تعامل و نزديكي بيشتري با اين بخش از رياضيات يعني رياضيات نظري دارد. يافته هاي اين مقاله از اين نظريه دفاع مي كند. در اين جهت، يك نمونه ي موردي در رياضيات - مساله ي معروف كلوين، مورد بررسي قرار گرفته و تاثير آن بر معماري معاصر نشان داده شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش ارتباط عميق و ناگسستني بين معماري و رياضيات نظري را نشان مي دهد.