مدل‌سازي ديناميكي فقر در خانوار روستايي

امروزه علي‌رغم تلاش سياست‌مداران و اقتصاددانان براي كاهش فقر هنوز هم فقر مطلق در نقاطي از جهان باقيمانده است. بااين‌وجود فهم مسئله فقر مي‌تواند راه رسيدن به سياست‌هاي فقر زدايانه را فراهم نمايد. هدف از انجام اين پژوهش آن است كه با مدل‌سازي فقر خانوار روستايي در ايران با روش پويايي سامانه‌ها (system dynamics) به ارزيابي سياست‌هاي پيشنهادي براي كاهش فقر بپردازد. مدل در نظر گرفته‌شده در بازه سال 1396 تا سال 1408(2030 ميلادي) اجراشده است. جامعه موردبررسي مدد جويان روستايي كميته امداد در نظر گرفته‌شده‌اند و در همين راستا طرح كمك هاي معيشتي كميته امداد مورد بررسي قرار گرفته است و نشان داده شده كه سياست‌هاي پيشنهادي با توجه به بعد خانوار اثربخشي متفاوتي خواهد داشت. در پايان ميزان اثربخشي اين سياست‌ها بر فقر و امنيت غذايي خانوار و اثر آن ها بر خروج خانوار از دام فقر آورده شده است.