مديريت تقاضا در صنعت گردشگري

برنامه ريزي توريسم به عنوان يك سيستم منسجم مي باشد.يك مفهوم اساسي در برنامه ريزي توريسم آن است كه توريسم را بايد به صورت سيستمي مركب از عوامل عرضه و تقاضا در نظر گرفت كه به يكديگر مرتبط هستند. عوامل تقاضا شامل بازارهاي داخلي و بين المللي توريسم و ساكنين محلي است كه از جاذبه ها، امكانات و خدمات توريستي استفاده مي نمايند. عوامل عرضه جاذبه ها، فعاليت ها و اسكان توريستي و ديگر امكانات و خدمات توريستي را در بر دارد. بسياري از كشورها اين صنعت پويا را به عنوان منبع اصلي درآمد، ايجاد اشتغال، رشد بخش خصوصي و تبادلات فرهنگي و انساني و توسعه ساختار زيربنايي ميدانند. فراورده هاي جهانگردي نه تنها مولد سود، بلكه به مثابه وسيله تحول اجتماعي، فرهنگي و ايجاد توازن و تعادل مناطق شناخته مي شود. صنايع گردشگري و آنهايي كه به دنبال موفقيت در كمك به ارتقاء سطح رفاه اقتصادي و اجتماعي شهروندي مي باشند نياز دارند كه ريسك تصميماتشان را كاهش دهند. يك روش براي كاهش اين ريسك از طريق تشخيص و درك واضح تر رويدادها و محيط آينده مي باشد.يكي ازمهمترين اين رويدادها در صنعت گردشگري هر كشور، ميزان تقاضا براي يك محصول يا مقصد گردشگري مي باشد.در اين مقاله ماژول هاي چهارگانه مديريت تقاضا اعم از برنامه ريزي تقاضا،تبادل اطلاعات تقاضا ،اثرگذاري برتقاضا و اولويت بندي تقاضا هركدام به تفصيل پرداخته شده است.