ارزيابي بهره‌وري آب در زراعت ذرت در اثر مصرف تنظيم كننده هاي رشد و تنش خشكي

اين پژوهش به منظور ارزيابي اثر تنظيم كننده‌هاي رشد اكسين و سيتوكينين بر تغييرات بهره‌وري آب در ذرت سينگل كراس 704 در شرايط تنش خشكي در سال‌هاي زراعي 1392 و 1393 اجرا شد. آزمايش در سه محيط جداگانه، شامل محيط بدون تنش خشكي، تنش خشكي در مرحله رشد رويشي و تنش خشكي در مرحله رشد زايشي در هر دو سال آزمايش انجام شد. هورمون‌هاي سيتوكينين در سه سطح (شاهد، محلول‌پاشي در مرحله پنج تا شش برگي و هشت تا ده برگي) و اكسين در سه سطح (شاهد، محلول‌پاشي در مرحله ظهور ابريشم و 15 روز پس از ظهور ابريشم) در سال‌ 1392 و هورمون‌هاي سيتوكينين در سه غلظت (صفر، 50 و 100 ميلي گرم در ليتر) در مرحله هشت تا ده برگي و اكسين در سه غلظت (صفر، 10 و 20 ميلي گرم در ليتر) در مرحله ظهور ابريشم در سال‌ 1393 در هر محيط، درسه تكرار بصورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در مزرعه مؤسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج اجرا شد. بر اساس نتايج حاصل از اين آزمايش، اعمال تنش خشكي در مرحله رشد رويشي (آبياري پس از رسيدن رطوبت خاك به 50 درصد ظرفيت مزرعه) براي صرفه جويي در مصرف آب آبياري و افزايش بهره‌وري آب مؤثر خواهد بود. كاربرد سيتوكينين در مرحله V8-V10 با غلظت 50 ميلي گرم در ليتر و اكسين در مرحله ظهور ابريشم با غلظت 20 ميلي گرم در ليتر باعث افزايش بهره‌وري آب گرديد.