بررسي علل خواب جنيني در تخم آرتميا و مكانيسمهاي خارج شدن از اين خواب

آرتميا نه تنها يكي از موجودات بسيار با ارزش از ديدگاه تجاري در پرورش آبزيان مي باشد بلكه مجموعه عواملي از جمله تنوع گونه اي، پراكندگي جمعيتي، تنوع توليد مثلي، تنوع كروموزومي، شيوه زندگي و دهها دليل ديگر آنرا به يك مدل تحقيقاتي آزمايشگاهي تبديل نموده است. آرتميا قادر به زادآوري در هر دو تيپ زنده زايي و تخم گذاريست كه انتخاب آن بصورت غريزي و تابع شرايط اكولوژيك محيط مي باشد. زمانيكه شرايط اكولوژيك محيطي مناسب نيست و يا رو به وخامت دارد آرتميا مي تواند سيست يا همان تخم مقاوم را توليد نمايد. تخم توليد شده در مرحله گاسترولا تحت كنترل شرايط داخلي و خارجي به خواب جنيني فرو مي رود و پس از طي نمودن يكدوره كمون، كه مي تواند دهها سال طول بكشد، در صورت مساعد شدن شرايط خارجي در عرض 48-24 ساعت به لارو تبديل مي شود. در اين تحقيق سعي شد مجموعه عوامل اثر گذار در القاء و همچنين برطرف كننده خواب جنيني در سيست آرتميا مورد بررسي قرار گيرد. اين تحقيق بر روي 8 جمعيت مختلف از سيستهاي آرتمياي درياچه اروميه Artemia urmiana در مقايسه با سيست Artemia franciscana صورت گرفت. بررسي ناحيه كوريون سيست، بيان ژنهاي HSP26 و همچنين ميزان گليسرول سيستها نشان داد كه القاء و همچنين بيدار شدن از خواب جنيني غير از اينكه يك مكانيسم ژنتيكي مي باشد به شدت به شرايط فيزيكوشيميايي محيطي نيز بستگي دارد. لذا مي-توان با دستكاري شرايط محيطي و تحريك بيان ژنهاي مربوطه روند بيدار شدن سيستها را از خواب جنيني تسريع نمود كه اين كار در افزايش درصد تفريخ و افزودن به ارزش تجاري سيستها بسيار با اهميت مي باشد.