بررسي رابطه كيفيت زندگي و كيفيت خواب دانشجويان رشته تربيت بدني دانشگاه پيام نور شهرستان شيراز در نيمسال اول 1396-1397

زمينه و هدف: به عقيده متخصصان، عملكرد انسان شامل تعامل سه دستگاه مكانيكي (جسماني)، فيزيولوژيكي (انرژي) و كنترل يا روانشناختي مي باشد. از اين رو هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه بين ميزان فعاليت بدني با كيفيت زندگي و كيفيت خواب دانشجويان دانشگاه پيام نور شهرستان شيراز در سال نيمسال اول 1396-1397 بود. روش كار: جهت انجام تحقيق حاضر پس از اخذ مجوز انجام تحقيق در دانشگاه پيام نور شهر شيراز تعداد 40 پرسشنامه پيتزبورگ (PSQI)و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (WHOQOL-BREF) به طور هدفمند و در دسترس بين دانشجويان ترم هاي مختلف رشته تربيت بدني دانشگاه پيام نور مركز شيراز توزيع گرديد. جهت تحليل استنباطي از آزمون t تك نمونه اي و ضريب همبستگي پيرسون، در نرم افزار SPSS و سطح معني داري 05/0 استفاده گرديد. يافته ها: نتايج آزمون تك نمونه اي نشان داد كيفيت زندگي دانشجويان رشته تربيت بدني دانشگاه پيام نور شهر شيراز از سطح خوبي برخوردار است (001/0=P، 11/21=t). ولي كيفيت خواب آنها در سطح مطلوبي قرار ندارد (10/0=P، 82/1-=t). همچنين نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان داد رابطه معناداري بين كيفيت زندگي و كيفيت خواب تكواندوكاران شهرستان مرودشت وجود ندارد (44/0=P، 31/0-=r). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر به نظر مي رسد ويژگي هاي رشته تحصيلي تربيت بدني از جمله فعاليت هاي بدني مي تواند موجب بهبود كيفيت زندگي دانشجويان گردد. اگر چه در اين خصوص نياز به تحقيقات ديگري نيز مي باشد.