مروري بر تأثير روغن موتور كاركرده بر خصوصيات خاك و گياهان زراعي

توليد پايدار مواد غذايي مورد نياز جمعيت رو به رشد جهان، به شدت به فناوري‌هاي موجود در بخش كشاورزي وابسته است. بخش كشاورزي بعد از بخش حمل و نقل با مصرف تقريبا 40 درصد روغن موتور توليدي در كشور، دومين مصرف‌كننده روغن موتور محسوب مي‌شود. مقادير نسبتاً زيادي از هيدروكربن‌ها، از جمله هيدروكربن‌هاي آروماتيك چند حلقه‌اي بسيار سمي‌ در روغن‌هاي كاركرده وجود دارد. اين مقدار 670 برابر هيدروكربن‌هاي آروماتيك چند حلقه‌اي موجود در روغن پايه است. تركيبات نفتي علاوه بر سميت مستقيم از طرق غير‌مستقيم با تحريك رشد باكتري‌هاي خاك و مصرف عناصر ضروري خاك حاصل‌خيز و هم‌چنين مصرف اكسيژن خاك مي‌توانند بر روي رشد گياه تاثير گذار باشند. اين مواد دسترسي عناصر غذايي براي گياهان و ريزجانداران را به‎وسيله كاهش قابليت دسترسي به آبي كه مواد غذايي در آن حل مي‌شوند را محدود مي‌كنند. تجزيه هيدروكربن‌هاي نفتي باعث ايموبيليزه شدن (آلي شدن) نيتروژن و فسفر مي‌شود كه در نتيجه كمبود نيتروژن و فسفر در خاك‌هاي آلوده به روغن موتور كاركرده براي گياهان را به همراه دارد. يكي ديگر از اثرات نامطلوب روغن موتور كاركرده در خاك، ايجاد مسموميت با فلزات سنگين در اثر نارسايي در تهويه خاك است. فلزات سنگين موجود در روغن موتور كاركرده مي‌تواند درون گياه تجمع يافته و بر فرآيند سوخت‌و‌ساز گياه تاثير بگذارد. خاك آلوده به روغن موتور كاركرده در رشد ارتفاع بوته، تعداد ريشه و طول ريشه گياه اثر منفي داشته و در برخي محصولات مانند ذرت مي‌تواند تا 90 درصد كاهش محصول را ايجاد كند