رابطه بين جهت گيري مذهبي با شادكامي و سلامت روان

مقدمه: مشكلات سلامت روان از جمله مسايل مهم در جوانان مي باشد. از طرفي التزام عملي به اعتقادات ديني و گرايش به سمت مذهب به عنوان عامل بازدارنده بسياري از اختلالات رواني، توجه تعداد زيادي از روانشناسان را به خود جلب كرده است،امروزه نقش مذهب در شادكامي و سلامت روان و همچنين درمان مشكلات بهداشت روان مورد توجه قرار گرفته است.اين پژوهش با هدف بررسي رابطه جهت گيري مذهبي با شادكامي و سلامت روان انجام گرفت. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- تحليلي بود كه به صورت مقطعي اجرا گرديده است. 140 نفر از افراد بالاي 18 سال شهر لنده با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي وارد مطالعه شدند. ابزار گرداوري اطلاعات در اين مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه جهت گيري مذهبي آلپورت، پرسشنامه شادكامي آكسفوردو پرسشنامه سلامت روان GHQ-12 بود. داد ه ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار آماري spss 19 و روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين جهت گيري مذهبي دروني و شادكامي و سلامت روان همبستگي مثبت معنادار وجود داشت، همچنين بين جهت گيري مذهبي بيروني با سلامت روان و شادكامي همبستگي منفي ومعنادار بدست آمد. بحث ونتيجه گيري: بنابراين مي توان نتيجه گرفت جهت گيري مذهبي و عمل به باورهاي ديني پيش بيني كننده هاي مناسبي براي شادكامي و سلامت روان هستند و مي توان با تقويت جهت گيري مذهبي، سلامت روان و شادكامي بيشتري براي افراد جامعه فراهم نمود.