راهكار هاي معماري براي طراحي كالبدي فضاي آموزشي درماني كودكان دچار نقص توجه

اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي، يكي از اختلال هاي عصبي - رفتاري كودكان است، كه به عوامل وراثتي و محيطي متعددي بستگي دارد، و باتوجه به باقي ماندن بار اختلالات تا دوران بزرگسالي توجه بهنگام در درمان آن از اهيميت بسياري برخوردار مي باشد. با وجود اهميت اين موضوع متاسفانه در جامعه فضاي معماري مناسب مختص كودكان داراي اختلالات رواني حهت ارائه خدمات مناسب و درمان اين كودكان وجود نداشته و يا در صورت وجود متناسب با نياز اين كودكان طراحي نگرديده است. با توجه به اينكه نقش فضا و كالبد معماري در درمان كودكان با اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي و اهميت اين موضوع در روند بهبود آنان اثبات گرديده است، لذا هدف پژوهش حاضر مطالعه ي بررسي اثرات فضاي معماري بر رفتار اين گروه از كودكان جامعه مي باشد. به اين منظور پس از معرفي خصوصيات اين كودكان روش كار با استفاده از بررسي مقالات و كتب مربوطه انجام شده است، نتايج اين پژوهش تاثير مثبت فضاي معماري را بر رفتار اين كودكان نشان مي دهد.