تاثير ورودي بركيفيت بخشي فضاهاي مسكوني

ورودي يكي از فضاهاي كوچك و بسيار پر اهميت در هر واحد مسكوني است و داراي ويژگيها و امتيازات خاصي است كه مي تواند بسياري از استرس ها و نگراني هاي كوچك و لحظه اي را از بين برده و از لحاظ بصري و ادراكي نيزفضايي رابط بين يك بنا با فضاهاي شهري محسوب و غالباً معياري براي تشخيص ارزش و هويت معماري و اجتماعي هر بنا، به خصوص در شهرهاي داراي بافت پيوسته و متراكم به شمار مي آيد. اولين حسي كه از حضور در يك خانه در درون انسان شكل مي گيرد، از ورودي سرچشمه مي گيرد. هر ورودي داراي نقش هاي كالبدي و كاركردي است، از نقش هاي كالبدي ورودي ميتوان به تأمين و نظارت بر ارتباط، كنترل گري، نفوذپذيري، تبديل پذيري، تشخص و خوانايي، پذيرندگي يا دعوت كنندگي نام برد. شكل گيري ورودي به عنوان يكي از عناصر مهم و مؤثر در معرفي افكار و نظريات دوران مربوط به خود است و متناسب، هماهنگ و پيوسته با امكانات، اهداف عملكردي و تفكرات دوره مربوط به خود شكل مي گيرد. از آنچه كه در شكل گيري فضاهاي ورودي در تمدنها و سبكهاي مختلف مؤثر بوده، ميتوان اوضاع طبيعي و اجتماعي منطقه، مذهب، نظام اجتماعي و فرهنگي و ... را نام برد. طراحي فضاي ورودي خانه موضوعي است كه به دلايل مختلف به آن اهميت زيادي داده نمي شود اما اين فضا به عنوان پيش ورودي مكان بسيار مناسبي براي خوش آمدگويي به مهمانان بوده و با الحاق عناصري چون قفسه ،كمد، آويز لباس يا رختكن و مكاني براي قرار دادن كفش ها و كيف ها كامل شده و علاوه بر كاربردي بودن براي افراد خانواده و مهمانان با تركيب عناصر زيبا و هنرمندانه و حتي ارزان قيمت مي توان اين فضا را به فضايي زيبا و دوست داشتني تبديل نمود كه اين مهم تاثير بسزايي در كيفيت بخشي فضاي مسكوني دارد.