بررسي طراحي معماري ارگانيك و بيومورفيك

طبيعت دستاورد بهترين معمار يعني خداوندگار است و اغلب براي معماران بهترين سرچشمه ايده و الهام بوده است،مفهوم طبيعت همواره محملي براي تفسير هنر و معماري بوده است و رويكرد مختلف براي طراحان و معماران به طبيعت بوده و باعث برپايي مفاهيم و فضاي معماري مناسب بوده است.بكار گيري فرم هاي طبيعي در معماري،نشانه گرايش انسان به آثار خلقت و تاثيرات آن است. اهميت و توجه به معماري ارگانيك از آن جهت است كه اين سبك در حقيقت تلاشي است براي هم آوايي و هم سويي با طبيعت كه از طريق افزايش كارايي، بهينه سازي در مصرف مصالح و انرژي.در اين پژوهش به چگونگي تاثير طبيعت بر فضاي طراحي معماري پرداخته مي شود.گمان مي شود در معماري ارگانيك و بيومورفيك طبيعت از اهميت والا و بسزايي در طراحي برخوردار است. در اين پروژه به بحث درمورد معماري ارگانيك و بيومورفيك مي پردازيم كه هدف همه آنها يك مفهوم را در واژگان مختلف دربردارند و يك موضوع را دنبال مي كنند آن هم الهام از فرم هاي طبيعي و استفاده در فضاي معماري مي باشد. معماري ارگانيك در جستجوي راهي است براي به حداقل رساندن اثرات منفي بر محيط زيست و احترام به طبيعت است و بهره گيري از اين رويكرد خاص در حيطه توسعه پايدار براي اين دسته معماران و طراحان لازم به نظر مي رسد و اين پژوهش با محور قرار دادن طراحي معماري با رويكرد بيومورفيك در راستاي هدف اصلي قرار گرفته است. در جهت تحليل و بررسي بيشتر موضوع روش تحقيق در اين پژوهش بر اساس تحليلي-توصيفي و استدلال منطقي مي باشد.با توجه به يافته ها به نظر مي رسد معماري ارگانيك و بيومورفيك همه در يك نگاه الهام گيرنده از طبيعت هستند و با نگاهي رمانتيك و تكنيك هاي طراحي صنعتي تلاشي براي هماهنگي با آن بخش از معناي طبيعت را نشان مي دهد.