اثر پارك حاشيه اي بر شاخص زمان سفر اتوبوس هاي درون شهري

حمل و نقل عمومي يكي از اجزاي ضروري براي زندگي امروزي محسوب مي شود. يكي از مهم ترين اهداف سيستم حمل و نقل عمومي ارائه خدمات و عملكرد بهينه است. چنانچه عواملي موجب اخلال در عملكرد اين سامانه شوند موجب بروز نارضايتي در مسافران و كاهش استفاده از اين سيستم مي شود. از طرفي بروز وضعيت نامطلوب در سامانه هاي حمل و نقل عمومي باعث افزايش استفاده از وسايل نقليه شخصي و به تبع آن مشكلات ترافيكي پيچيده تري خواهد شد. يكي از نيازهاي مهم و ضروري وسايل نقليه پاركينگ مي باشد. با توجه به نياز بالاي پاركينگ در مناطق شهري، چنانچه توجه اي به احداث پاركينگ هاي عمومي و غير خياباني نشود موجب مي گردد تا خيابان ها اين كمبود را جبران نموده و مقطعي از آنها در اختيار ترافيك ساكن قرار گرفته و به اين صورت از دسترس شبكه خارج شوند. مطمئنا بروز اين امر موجب اخلال در كل شبكه و ترافيك عبوري به خصوص سيستم هاي حمل و نقل عمومي مي شود. هدف اين مقاله بررسي اثر پارك هاي حاشيه اي بر پارامتر زمان سفر اتوبوس هاي شهري و تحليل آن مي باشد. روش تحقيق در اين مقاله جمع آوري حجم جريان (تعداد وسايل نقليه) در خيابان در ساعت اوج ترافيك و وارد كردن اين داده ها در نرم افزارAimsun و تحليل نمودارهاي حاصله مي باشد كه حجم جريان با استفاده از آمارگيري به دست مي آيد. نرم افزار Aimsun از قويترين نرم افزارهاي ترافيكي است كه چند سالي است در ايران نيز كاليبره شده است. در اين مقاله خيابان طالقاني بيرجند به عنوان محدوده مطالعاتي انتخاب و نتايج اين تحقيق نشان داد كه پارك حاشيه اي موجب زمان سفر اتوبوس ها مي شود كه بالا رفتن اين پارامتر نشان دهنده افزايش زمان انتظار مسافران، نارضايتي آنها و تلف شدن مقدار بسياري انرژي و زمان مي باشد.