بررسي موقعيت پنجره ها بر ميزان تبادل انرژي ساختمان ها

هدف اصلي از تعبيه پنجره در ساختمان بهره‌گيري از نور طبيعي و روشنايي روز و جذب انرژي گرمايي خورشيد است. در عين حال پنجره امكان تهويه طبيعي و ارتباط بصري را با محيط خارج از بنا فراهم مي‌كند. براي استفاده حداكثر از تابش گرمايشي خورشيد تعيين اندازه و مكان قرارگيري پنجره در جهات مختلف بنا از اهميت بسياري برخوردار است وهمچنين پنجره به عنوان رابط بين محيط مصنوعي وطبيعي نقش منحصر به فردي در ايجاد احساس آسايش افراد ايجاد ميكند.درفصل زمستان گرماي حاصل ازنور خورشيد سبب كاهش نياز حرارتي ودرنتيجه بارحرارتي ساختمان ،وبه طوركلي كاهش مصرف انرژي مي شود،ليكن اين دريافت درفصل گرم سبب افزايش باربرودتي ساختمان مي شود.بنابراين در ساختمان ها استفاده از موقعيت پنجره ها موقعيتي مناسب براي كنترل تابش خورشيد است.شايان ذكر است اگرموقعيت پنجره هاباتوجه به تغييرات شرايط محيطي داخل و خارج ، به درستي تنظيم شود،كنترل تابش مستقيم خورشيد به ميزان زيادي در كاهش مصرف انرژي وبهبود شرايط آسايش كاربران موثراست.در اين پژوهش عوامل خارجي وشرايط فيزيكي موثر دررفتار حرارتي پنجره بررسي شده است. اين بخش شامل بررسي تاثيرمحيط پيرامون بررفتارحرارتي پنجره ،موقعيت وجهت گيري پنجره است.