شماره ركورد كنفرانس :
4708
عنوان مقاله :
تجزيه و تحليل روش هاي تصميم گيري چند معياره (MCE) در پهنه بندي ريسك حريق هاي شهري با رويكرد ايمني
پديدآورندگان :
وكيل الرعايا محمد امين a.vakilalroaya@yahoo.com دانشجوي دكتراي محيط زيست – آمايش، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران شمال، تهران، ايران- (آتش نشاني و خدمات ايمني شهرداري كاشان)
كليدواژه :
آتش سوزي شهري , پهنه بندي , ارزيابي ريسك , مدل هاي ارزيابي
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي آتش نشاني و ايمني شهري
چكيده فارسي :
يكي از زمينه هاي پژوهش براي كنترل آتش سوزي هاي شهري، شناسايي نقاط بحراني آتش سوزي در منطقه است. زيرا عدم شناخت كافي اين نقاط باعث وقوع و گسترش آتش در مناطق و كاربري هاي مختلف ، تاخير در مهار آن و وارد آمدن خسارات مالي و صدمه جاني و همچنين آلودگي هاي محيطي را در پي خواهد داشت. لذا تهيه نقشه پتانسيل خطر آتش سوزي (مناطق بحراني آتش سوزي) اهميت بسزايي در كاهش تعداد دفعات آتش سوزي و جلوگيري وقوع آتش سوزي هاي مشابه در يك منطقه شهري خواهد داشت. و به مديران خدمات شهري براي پيشگيري آتش قبل از وقوع آن كمك مي كند تا با انجام مراقبت هاي ويژه در مناطق بحراني، از وقوع آتش سوزي هاي احتمالي جلوگيري كنند. با تعيين مناطقي كه ريسك بالاي حريق دارند، مي توان از توسعه در اين مناطق جلوگيري كرد و با در صورت نياز به توسعه در اين مناطق ، از ابتدا راهكارهاي مديريتي براي ساخت و ساز در اين بخش ها لحاظ شود. پهنه بندي ريسك حريق با هدف به كارگيري در برنامه ريزي و مديريت در كنترل و حرائق شهري تاكنون مورد توجه نبوده و در قالب طرح تحقيقاتي و مطالعاتي ، پژوهشي در اين زمينه صورت نگرفته است. به منظور دستيابي به هدف اصلي تحقيق، ابتدا مدل هاي موجود ارزيابي ريسك آتش سوزي شناسايي و سپس، با استفاده از روش تحليلي- توصيفي به بررسي اين مدل ها و كاربرد آنها پرداخته شد. لذا اين تحقيق بر آن است، با بررسي و مقايسه مدل هاي ارزيابي ريسك آتش سوزي شرايط استفاده از مدل ها را مشخص كند.