بازپژوهي و اعتبار سنجي روايات سيره نظامي امام زمان(ع) در عصر ظهور با تأكيد بر كتاب الغيبه نعماني(م360)

اعتقاد به اصل امامت و ضرورت وجود امام در هر زمان، نيز ظهور آخرين پيشواي معصوم در آخر الزمان، از اصول اساسي كلام شيعي است. مسأله سيره امام زمام(ع) پس از ظهور در خصوص صلح و جنگ و ميزان اعتبار روايات و گزارش هاي بيانگر اين سيره داراي اهميت ويژه است. ارائه سيره خشونت گرا و صلح گريز امام(ع) در روايات متقدم از يك سو چهره امام را به عنوان مصلح و منجي جهاني مخدوش كرده و از سوي ديگر تفكر مهدويت را به چالش كشانده است. از اين روي، نگاهي دقيق و عميق به داده هاي موجود در زمينه صلح و جنگ امام موعود و اعتبار سنجي آنها و ترسيم چهره واقعي او به دور از پيرايه ها ضروري است. بر اساس دستاورد تحقيق حاضر، سيزده روايت در باب 13 از كتاب الغيبه نعماني سنگ بناي اين گزارش ها است كه بيشتر آنها به سبب وجود مجاهيل، راويان فرقه هاي غير امامي و راويان عامي فاقد سند صحيح است و به جهت ناسازگاري با روح حاكم بر شريعت اسلام، سيره نبوي و علوي و مخالفت صريح با احكام فقهي و اخلاقي از درجه اعتبار ساقط است. در برابر، روايات صحيحي وجود دارد مبني بر اين كه وي به سيره پيامبر(ص) و امام علي(ع) رفتار مي كند و سيره آنان هم رحمت ، تأليف قلوب و بخشش بوده است. با يافتن انگيزه جعل و زمينه هاي ساختن اين روايات دروغين مي توان بخش هاي ناگفته اي از تاريخ اسلام را واكاويد.