گذري بر آموزش صلح در افغانستان

آموزش صلح ميتواند به محصلان و دانش آموزان و دانشجويان كمك كند تا دانش و مهارتهاي لازم را براي يك زندگي صلح آميز و عاري از خشونت بياموزند و اين دانش و مهارت را در خانواده، تعاملات اجتماعي و در سطوح ملي و بين المللي به كارگيرند. متمم پيشنهاد يونسكو درباره آموزش صلح مستلزم اين است كه آموزش صلح به عنوان يك اصل فراگير در آموزش به رسميت شناخته شود. يعني آموزش صلح وارد همه فعاليتهاي تدريس شود. اين سازمان مؤلفه هاي صلح را به شرح زير اعلام نموده است: حقوق بشر؛ همبستگي و تعاون؛ حفظ فرهنگها؛ خود و ديگران؛ فراملي‌گرايي؛ حفاظت از محيط زيست؛ معنويت. در اين نوشتار تلاش شده تا به طور خلاصه پيرامون اين هفت عنوان و رابطه آن با آموزش صلح بحثي -هر چند مختصر- انجام گيرد. تلاش نويسنده بر اين است تا اين مولفه ها را با توجه به وضعيت افغانستان مورد مطالعه قرار دهد. بود يا نبودِ اين مؤلفه ها و ويژگيها، در ارتباطات فردي، در جوامع بشري و در قوانين حكومتي و نيز در موارد بسياري از زندگي يك انسان تاثير خود را دارد، بنابراين لازم است كه صلح نه به عنوان يك مفهوم وسيع، بلكه به عنوان يك واقعيت ملموس آموخته شود و براي آموزش و ترويج آن از همه منابع و امكانات استفاده شود.