بررسي رابطه بين رهبري اصيل و خلاقيت فردي در بين دبيران متوسطه اول و دوم شهر گنبدكاووس

اين تحقيق با هدف بررسي رابطه بين رهبري اصيل و خلاقيت فردي در بين دبيران متوسطه اول و دوم شهر گنبدكاووس طراحي و اجرا شد. جامعه آماري تحقيق 1165نفر از دبيران متوسطه اول و دوم شهر گنبدكاووس بودند كه حجم نمونه از طريق جدول گرجسي و مورگان 291نفر تعيين گرديد. دادهها با استفاده از پرسشنامه سبك رهبري اصيل و پرسشنامه سنجش خلاقيت جزني ()1389 جمعآوري شد. همچنين به منظور تجزيه و تحليل دادهها از آمارهاي توصيفي ترسيم جداول توزيع فراواني، ميانگين و انحراف استاندارد و همچنين آمارهاي استنباطي ضريب همبستگي، رگرسيون چندمتغيري استفاده شد و اين نتايج حاصل گرديد؛ بين متغيرهاي رهبري اصيل و همچنين مؤلفه هاي آن (خودآگاهي، پردازش متوازن، اخلاق دروني شده و شفافيت ارتباطي) و خلاقيت فردي از ديدگاه آماري همبستگي مثبت معنيدار وجود داشت به عبارت ديگر با افزايش رهبري اصيل بر ميزان خلاقيت فردي دبيران نيز افزوده ميشد و بالعكس. براساس نتايج تجزيه و تحليل رگرسيون چند متغيري، مشخص گرديد كه خودآگاهي و پردازش متوازن از مؤلفههاي رهبري اصيل در پيش بيني ميزان تغييرات خلاقيت فردي دبيران تأثير مثبت داشته است. بنابراين به منظور بهبود وضعيت خلاقيت فردي به رهبري اصيل در محيط مدارس و همچنين آموزش و پرورش توجه جدي كرد.