بررسي قابليت روش دورسنجي INSAR جهت شناسايي تاسيسات زيرزميني با استفاده از آثار سطحي ناشي از حفاري و ساخت آن ها

Investigating the capability of INSAR remote sensing method to identify underground facilities using surface effects resulting from drilling and construction

در سال‎هاي اخير روش تداخل‎سنجي راداري (InSAR)، ابزاري كارآمد در مطالعه كليه پديده هايي كهسبب تغيير سطحزمين مي شوند، ارائه و مورد استفاده قرار گرفته است. كاربري ژئوفيزيكي و زمين شناسي، تداخل سنجيرادار رو به رشد بوده و طي سال هاي اخير به عنوان روشي نو و ارزشمند جايگاه ويژه اي پيداكرده است.اساس كار اين روش در اندازه گيري حركات سطح زمين با استفاده از تصاوير تكراري رادار است. تصويري كه از يك منطقه دريك زمان مشخصبرداشت مي شود(زمان مرجع) با تصويري كه در زمان ديگر توسط همان سنجنده رادار برداشت مي شود، تلفيق شده و نتايج حاصله تفسير مي شود.با اين فناوري مي توان تغييرات و جابه جايي سطحي ناشي از پديده هايي كه در زير سطح (طبيعي و مصنوعي) صورت گرفته است را شناسايي كرد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي توانايي اين روش، جهت استفاده در احتمال كشف غيرمستقيمفضاهاي زير زمينيمي باشد كه با استفاده از شناساييفرونشست و تغيير سطح زمين در محل حفاري و ساخت و سازهاي زيرزميني، صورت گرفته، مي باشد. شناسايي و رصد آثار ساخت و سازهاي زيرزميني كاربردهاي متنوعي در هر دو حوزه‌ي غير نظامي و نظامي دارد.