نقش الگوهاي ارتباطي خانواده در گسترش و تعميق فرهنگ عفاف و حجاب

زمينه: نهادينه‌سازي فرهنگ حجاب و عفاف به‌عنوان يكي از ضرورت‌هاي باورهاي ديني مستلزم برنامه‌ريزي صحيح در سه حوزه فرد، خانواده و جامعه است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش الگوهاي ارتباطي خانواده (گفت و شنود و همنوايي) در گسترش و تعميق فرهنگ عفاف و حجاب انجام شد. روش: اين مطالعه مقطعي (توصيفي- تحليلي) به روش همبستگي مي‌باشد كه در سال 1395 در شهر شهركرد انجام شد. جامعه پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر شهركرد به تعداد 1678 نفر بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي 268 نفر وارد مطالعه شدند. به‌منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه تجديدنظرشده الگوي رفتاري خانواده (RFCP) و پرسشنامه نگرش به عفاف و حجاب استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از تحليل داده‌هاي پژوهش نشان داد كه بين ابعاد الگوي ارتباطي خانواده و عفاف و حجاب در حوزه‌هاي اجتماعي، فردي و شرعي همبستگي معني‌داري وجود دارد (001/0p ) و 12/0 از واريانس پيامد اجتماعي، 27/0 از پيامد شرعي و 11/0 پيامد فردي، توسط الگوهاي ارتباطي خانواده تبيين مي‌شوند. علاوه براين، مي‌توان گفت بعد گفت و شنود الگوي ارتباطي خانواده با ابعاد عفاف و حجاب رابطه مثبت و معني‌دار و بعد همنوايي الگوي ارتباطي خانواده با ابعاد عفاف و حجاب رابطه منفي و معني‌دار دارد. نتايج: با توجه به يافته‌هاي حاصل از پژوهش درمجموع مي‌توان گفت، تحقيق حاضر شواهدي مطلوب براي چگونگي تأثيرپذيري، نهادينه‌سازي و تعميق فرهنگ عفاف و حجاب از الگوهاي ارتباطات خانوادگي فراهم مي‌آورد.