تأثير يادگيري مشاركتي گروه هاي پيشرفت تيمي دانش آموزان (STAD) بر عملكرد تحصيلي و خودكارامدي تحصيلي قرآن ابتدايي

يكي از مسائل مهم در زمينه ي تربيت ديني دانش آموزان ابتدايي، شيوه آموزش و يادگيري قرآن درسي و پيام هاي قرآني مي باشد. يـادگيري مشـاركتي از جمله روش هايي است كه در آن يادگيري قرآن ابتدايي فعال بوده و يادگيرنده را در مقايسه بـا روش هاي منفعل يـادگيري سـنتي، به عملكرد تحصيلي مطلوب و خودكارامدي تحصيلي سوق مي دهد. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير يادگيري مشاركتي گروه هاي پيشرفت تيمي دانش آموزان (STAD) بر عملكرد تحصيلي و خودكارامدي تحصيلي قرآن ابتدايي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر پايه پنجم ابتدايي در ناحيه يك استان قم در سال تحصيلي 97-1396 مي باشد. حجم نمونه شامل40 نفر از دانش آموزان كه به روش تصادفي انتخاب و در دو گروه 20 نفره قرار گرفتند. اين پژوهش آزمايشي و از نوع پيش آزمون _ پس آزمون با دو گروه آزمايش و كنترل است. ابزار گرد آوري اطلاعات دو پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور با ضريب پايايي 93/ 0 و ارزيابي شش مؤلفه خودكارآمدي، تاثيرات هيجاني، برنامه ريزي، فقدان كنترل پيامد، انگيزش و پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي مورگان و جينكز با ضريب پايايي 81/ 0 و ارزيابي سه مؤلفه تلاش، استعداد و بافت است و جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كواريانس (ANCOVA) استفاده گرديده است. يافته هاي پژوهش حاكي از وجود تفاوت معنا دار بين دو گروه آزمايش و كنترل در پيش آزمون و پس آزمون بوده و بيانگر افزايش خودكارآمدي تحصيلي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان ابتدايي در درس قرآن به روش يادگيري مشاركتي مي باشد.