امكان سنجي توسعه صنعت گردشگري شهري (نمونه موردي: شهر بيجار)

امروزه در اكثر كشورهاي پيشرفته و توسعه يافته مقوله گردشگري از اهميت بسيار بالايي برخوردار است به طوري كه به عنوان يكي از قطبهاي اقتصادي آن كشورها محسوب ميشود، و در اين راستا كشور ما نيز از اين قاعده مستثني نبوده و با توجه به شرايط اقتصادي و سياسي كنوني كه بر اجتماع ما حاكم است, گردشگري نقش بسيار ويژه و حساسي خواهد داشت. توسعه گردشگري و جذب گردشگر به يك مكان و يا منطقه خاص رابطه تنگاتنگي با توسعه زيرساختهاي گردشگري آن منطقه دارد. اين توسعه دركوتاه مدت و دراز مدت در جامعه مقصد باعث افزايش سطح رفاه و آسايش و امنيت خاطر گردشگران و حتي مردم شهر مقصد خواهد شد. لذا با توجه به اينكه زير ساختهاي گردشگري داراي چندين شاخه و زيرشاخه و ابعاد است، اين موضوع مورد توجه بسياري از رشته هاي علمي قرار گرفته است. هدف از اين تحقيق بررسي شناخت ويژگيهاي گردشگران و برنامه ريزي براي توسعه گردشگري شهر و توسعه اقتصادي و امكانات گردشگري شهر بيجار ميباشد، روش اين تحقيق مبتني بر پرسش نامه و تحليلي - توصيفي و آماري با استفاده از نرم افزارهاي spss, excel ميباشد، كل جامعه آماري شامل افراد بالاي 81 سال و به سه گروه افراد مطلع محلي، گردشگران و مديران و برنامه ريزان شهري در زمينه گردشگري به روش كوكران ميباشد و در نهايت با توجه به اطلاعات بدست آمده از پرسش- نامه و تحقيقات ميداني صورت گرفته نتيجه حاصله حاكي از آن است كه مديران شهر بيجار به لحاظ زير ساختهاي گردشگري از جمله شبكه هاي حمل و نقل ريلي و جادهاي, تأسيسات اقامتي, محيطهاي شهري, امكانات فرهنگي هنري, كيفيت موزهها, كيفيت گردشگاهها, مبادي ورودي شهر, امكانات بهداشتي و درماني و همچنين سياستگذاري در جهت جذب گردشگر با وجود تمايل بخش خصوصي به سرمايه گذاري, در جذب گردشگر موفق نبودهاند كه در اين راستا به ارائه پيشنهادات براي استفاده بهينه از امكانات موجود گردشگري خواهيم پرداخت.