بازآفريني پايداري در سيطره محله هاي سنتي ايراني با رويكرد دهكده شهري (نمونه موردي محله سنتي قبه سبز كرمان)

محله سنتي ايراني همچون ارگانيسمي زنده و پويا در بستر تغيير و تحولات از حقيقت وجودي خود فاصله گرفته و با معضلات ناكارآمدي بافت محلي عجين و در تامين نيازهاي امروزه ساكنين متزلزل گرديده است و تبعات منفي نظير بي ثباتي اجتماعي،تضعيف نظام همبستگي،افول در ارزش ها،خاطرات جمعي،هويت و حس تعلق افراد را به محله اي كه در گذشته اصول پايداري اجتماعي در تاروپود آن تنيده شده ؛ تحميل نموده است.پژوهش حاضر در صدد اين مهم است كه با بهره گيري از زمينه نهفته در بطن محله ي سنتي در باب اصول توسعه پايدار، ايده دهكده شهري را راهبرد بازآفريني پايداري و به عنوان راه حلي براي رهايي از مشكلات عديده اي كه گريبان گير بافت امروز محله هاي سنتي شده است را محوريت اصلي خود قرار دهد و روش جديدي از مداخله در بافت هاي ناكارآمد شهري را بازگو نمايد و در اين راستا با گزينش محله سنتي قبه سبز كرمان به عنوان نمونه مورد مطالعه در پي پاسخ به اين سوال مي باشد كه چگونه مي توان با بهره گيري از اصول دهكده شهري به بازگشت پايداري در سيطره بافت ناكارآمد حال حاضر محله هاي تاريخي دست يافت؟ و آيا محله ناكارآمد امروزي(محله سنتي ايراني پيشين) قادر به پذيرش اين اصول در راستاي دستيابي به تعادل و بازآفريني پايداري كالبدي،اجتماعي،اقتصادي و زيست محيطي مي باشد؟ در اين پژوهش كه از لحاظ هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي-تحليلي است ؛ با بهره گيري از روش كتابخانه اي و پيمايشي به بررسي مباني نظري و شناخت وضع موجود محله مورد مطالعه پرداخته شده است و در نهايت با بهره گيري از روش سوآت1 با تجزيه و تحليل اطلاعات بستر پاسخ به پرسش هاي پژوهش فراهم و راهكارها براي برون رفت محله از معضلات بافت ناكارآمد شهري و كاربست اصول الگوي دهكده شهري به منظور بازآفريني پايداري اجتماعي،كالبدي و زيست محيطي به بطن محله هاي سنتي ايراني ارائه گردد و بتوان به شاكله اي پايدار براي گسترش هاي جديد شهري متناسب با زمينه اصلي شهر ايراني دست يافت.